دفتر کل توزیع یافته (Distributed Ledger Technology) یک نوع پایگاه داده (Data Base) است که به جای اینکه مانند دیتا بیس‌های سنتی متمرکز بر روی سرورها باشد، به صورت غیر متمرکز بین گره‌های شبکه توزیع شده است و این گره ها طی یک فرآیندی بر روی وضعیت این دفتر کل با هم به اجماع میرسند.
اکثر افراد فکر می‌کنند که این تعریف بلاکچین است و درست هم فکر می‌کنند، چون بلاکچین هم یک نوع DLT است و اولین راهکار امن برای دستیابی به این تکنولوژی است. در واقع بلاکچین یک دفتر کل توزیع شده است و ساختار آن به این صورت است که تراکنش ها در قالب بلاک ها دسته‌بندی می‌شوند و هش هر بلاک به بلاک‌های قبلیش مرتبط است و ساختاری زنجیره ای دارند، به این ترتیب در برابر تغییر مقاوم می‌شوند.
اما بعد از بلاکچین راهکارهای دیگری هم برای حل برخی از مشکلات بلاکچین مثل مشکل مقیاس پذیری، بوجود آمدند. از جمله این تکنولوژی‌ها می‌توان به گراف‌های غیر مدور جهت‌دار (DAG) که DLT رمزارز IOTA یعنی تنگل (Tangle) از این نوع است، Hashgraph و HoloChain نیز از انواع دیگر DLT ها به شمار می روند که ساختاری متفاوت از بلاکچین دارند.
پس انواع دفاتر کل توزیع یافته یا DLT ها در حال حاضر عبارتند از:
- Blockchain
- DAG
- Hashgraph
- Holochain
نظر خود را بنویسید.